"Is iedereen binnen?", zegt Martin Esveld zaterdag om 10.27 uur in een microfoon. Hij heeft een geelzwarte shawl om zijn nek en staat op een wit betonblok voor een hek. Een uit een kring hekken.
"Nee, we staan buiten", zegt een man met een glimmende zwarte Nickelson-jas met een beige getinte bontkraag aan en een zwarte zonnebril op.
'Dan gaan we beginnen", vervolgt Esveld met witte A4-tjes in zijn rechterhand. 27 jaar was hij speaker bij Vitesse. Hij verwelkomde dan iedereen met: "is iedereen binnen, dan gaan we beginnen".
Nostalgie
Esveld spreekt zo'n tweehonderd mensen in een kring toe. Op de trap naar de tribune van het trainingscomplex van Vitesse, dat Esveld "ons stekkie" noemt, nog een paar honderd mannen en vrouwen. Het borstbeeld van Theo Bos op een marmeren sokkel is verpakt in een geel en zwart doek.
Esveld, Jan Snellenburg, Marc van Hintum, Stef ten Thij (door Esveld aangekondigd als Sjef) en Marieke Bos spreken de aanwezigen toe. "Ik zie dat jullie er allen op zijn gekleed. Dus ik ga nog een half uur door", zegt Vriend van Vitesse en bestuurslid Snellenburg. Hij kijkt achterom en ziet een lachende Jhonny van Beukering zijn handen over zijn bovenarmen wrijven.
Van Beukering staat net als onder meer Nicky Hofs, Theo Janssen, Marco de Marchi, John van den Brom, Dejan Curovic en Edward Sturing in een Vitesse-tenue in de kring aanwezigen. De huidige selectiespelers van Vitesse in zwarte trainingsoutfits staan er ook, een dag na de zege op AZ. Vier graden Celsius boven nul. Snijdende wind.
"Vitesse had lange tijd geen eigen huis, met alle respect voor De Slenk. Maar we voelden ons nergens echt thuis", aldus Snellenburg. "Er is de laatste jaren ontzettend veel gebeurd binnen onze club. Er was behoefte aan nostalgie. Die leegte is vanaf nu ingevuld. Met Mister Vitesse blijvend in ons midden."
Vitesse-hert
Bosko Bursac staat op een paar meter van het betonblok. Eens de favoriete Vitesse-speler van Bos. Als negenjarige jongen was Bos vaak op Nieuw-Monnikenhuize. Voor handtekeningen. Of om de tas te dragen van de in Bosnië geboren Bursac. Nu is hij 69 jaar oud, kalend en scout van Vitesse. Hij lacht vaak en breeduit. Ook als Marc van Hintum spreekt. Bursac staat erbij in een zwarte winterjas. Handen in de zakken.
Van Hintum vertelt dat Vitesse-supporters in de thuisduel met PEC Zwolle applaudisseerden voor Theo Bos en PEC Zwolle uitgerekend op dat moment een goal maakte. "Theo zou zich kapot hebben gelachen. Vooral omdat Vitesse die weddstrijd nog wel won", aldus Van Hintum, staand in een trainingsjack en witte korte broek.
Het geluid van de microfoon valt een paar keer weg. "Hij zei altijd dat hij een hert voor de club had. Maar dat de club ook hert voor hem was. Theo was een met de fans. Hij was op bruiloften en partijen en bij openingen. Maar als het moest stond hij ook voor GelreDome als vijfhonderd boze fans verhaal kwamen halen. Wederzijds respect. Nu staat zijn borstbeeld recht voor het kloppend hart van Vitesse."
Aai over bol
De jongste dochter van Bos, Lotte huilt wanneer ze samen met broer Luuk en zus Tess het gele en zwarte doek van het borstbeeld haalt. Lotte legt haar hoofd op de schouder van Tess. Weduwe Marieke Bos en Marco Moll, fan van Vitesse en initiatiefnemer voor het borstbeeld, kijken naar het bronzen beeld.
Honderden mensen applaudisseren. De man met de glimmende Nickelson-jas met bontkraag en zwarte zonnebril legt uit dat het 'best een mooi beeld is'. "Er zijn er ook een heleboel die nergens op lijken."
Marieke Bos vertelt dat ze vereerd is met het beeld: "We zijn trots. Dit is uniek en fantastisch."
Algemeen directeur Joost de Wit van Vitesse geeft Marieke Bos een met rood papier ingepakte bos rozen. Hij kust haar drie keer op de wang.
Luuk Bos laat zijn linkerhand over het bronzen hoofd van zijn vader glijden. Op een metalen plaatje onder het beeld, op de marmeren sokkel staat: Theo Bos. Speler, Trainer, Supporter en Zilveren Vitessenaar. 1965-2013.
Als de meeste mensen naar de tribune zijn gegaan voor een wedstrijd van twee keer dertig minuten tussen Vitesse Legends en Team Theo Bos maakt Marco Boogers, technisch directeur van FC Dordrecht, een foto van het beeld met zijn smartphone. "Het is mooi zo", zegt Mo Allach, technisch directeur van Vitesse. Hij staat naast Boogers. Een stilte. Ze lopen samen naar de ingang van het trainingscomplex.
Nummers vier
Een aggregaat die de snackwagen van John de Gouw aandrijft doorbreekt de stilte. Broodjes kroket voor 3,50 euro en koffie 2,50 euro. In de kantine van het trainingscomplex is koffie 1,60 euro. Broodjes kroket 3,00 euro. Een blonde man met pet achter de toonbank geeft er niets om, zegt hij. Armen over elkaar. Hij poseert voor een foto. "De mensen thuis zullen er vast van schrikken", zegt de man. De lach verraadt dat hij geregeld sigaretten of shag rookt.
'Kali, ik mis je, Kali. Mooiste vrouw van mijn dromen', klinkt vanuit de geluidsinstallatie rond het veld. "Bijna eng hoe erg dat beeld lijkt", zegt Joost de Wit bovenaan de tribune. Voorzitter Bert Roetert voegt zich bij De Wit. De opvolger van Merab Jordania noemt het beeld "buitengewoon mooi".
Om 11.04 uur begint een wedstrijd tussen Vitesse Legends in geelzwarte shirts en Team Theo Bos in blauwe shirts. "Dek die blauwe nummer 4 eens af", roept Snellenburg vanaf de tribune. Alle spelers in Team Theo Bos dragen rugnummer vier. Mensen om Snellenburg heen lachen. Ook Bursac. Hij legt aan een man met een fluorescerend gele jas, oorbellen en een muts op met de tekst 'ik heb een geel swert hert' uit hoe hij Uros Djurdjevic en Dejan Curovic dient uit te spreken. De steward lukt het niet.
"Piet, Piet, Piet" roepen andere aanwezigen op de tribune als Luuk Bos, keeper bij Team Theo Bos, onder een bal door duikt. Piet Velthuizen traint honderd meter verderop, op een ander veld, met het eerste elftal. Een uitlooptraining. Niet veel later volgt applaus. Luuk Bos houdt een bal uit het doel.
Niet veel later mist Hans van Arum een opgelegde kans. "Niets veranderd die Hans", klinkt vanaf de tribune. Marieke Bos kijkt om en lacht. Dochter Lotte loopt achter haar en gebruikt lipgloss van Ester Bal, voormalig perschef van Vitesse. Bal spitte daarvoor een paar seconden haar handtas door.
Eeuwige lach
Na een korte pauze komen Vitesse Legends als eerste weer uit de kleedkamer. De meeste uit de spelerstunnel. Theo Janssen komt uit een hoek van het veld. Hij klimt over het hek langs het veld en blaast rook uit. Nog een slok uit een flesje water. Een knipoog en een lach. Daarna een kort sprintje.
Op het veld roept Dejan Curovic een paar minuten later Leo Beenhakker dat rechtsback Edward Sturing hem "kapoet" maakt. "Laat die Sturing maar lopen", vertelt Beenhakker, leunend tegen de plastic boarding van de dug-out. Hij neemt een hijs van een sigaar.
"Man, man wat een teringbal", aldus Jhonny van Beukering als een voorzet niet aankomt. Hij vormt samen met Curovic de aanval van Team Theo Bos. "We hebben nu wel genoeg kansen weggegeven", zegt Nicky Hofs tegen Beenhakker als Curovic op doel schiet.
Een paar seconden later: "Theet, Theet! Op snelheid", roept Hofs naar Theo Janssen, met rugnummer 44. "Huub, Huub, Huub" klinkt vanaf de tribune als Huub Loeffen scoort. Assist van Hofs. Kort daarna scoort Hofs het laatste doelpunt van het duel. Een stiftje over keeper Luuk Bos. Lachende gezichten en een omhelzing tussen Hofs en Bos.
Twee mensen staan bij de snackwagen van John de Gouw. De meeste toeschouwers staan in de luxe kantine van het trainingscomplex. "Het is koud gek", zegt een jongen als hij met een andere jongen door het geelzwarte hek loopt, op weg naar het parkeerterrein. Ze wrijven hun handen warm. Vertrokken gezichten. De gebronsde Theo Bos rechts van hen is onveranderd. Mister Vitesse met eeuwige glimlach.
