Brack speelde achtereenvolgens voor SSD Atessa Val di Sangro (Serie D), AS Fortis Trani (Serie D), Sulmona Calcio 1921 (Excellenza/Serie D), Maccarese Giada (Serie D) en staat momenteel onder contract bij ASD San Cesareo (Serie D, foto). Na twee seizoenen Val di Sangro vertrekt hij naar Fortis Trani. Brack trekt nog steeds een vies gezicht als hij terugdenkt aan die absurde periode.
"Dáár heb ik dingen meegemaakt. De presidente van de club was helemaal gestoord. In december moesten we naar zijn juwelierszaak komen. Of we een verminderd contract wilden tekenen, de rest zouden we zwart krijgen. Ik weigerde. Toen stonden er op een gegeven moment twee kleerkasten in de winkel. Ik werd echt bang, maar wist, als speler moet je jouw eerste contract voor dat seizoen naar de bond opsturen. Al zend je er dertig na, het eerste blijft geldig. Dus ik keek die president aan en ik zei dat ik het contract al had opgestuurd naar de bond. De president ging helemaal door het lint, hij had alleen geen poot om op te staan. De dag erna heb ik direct het contract opgestuurd, want dat blufte ik."
'Op zo'n moment schijt je in je broek'
Fortis Trani speelde in de afdeling met de regio's Apulië, Basilicata en Campanië. "Je hebt daar steden waar je niet heen moet gaan als je er niet vandaan komt", legt Brack uit. In dienst van de club deed hij dat wel. "We speelden tegen Viribus Unitis. In de rust stond het 0-0 en zij hadden de punten nodig. Wij zaten in de kleedkamer, deed zonder te kloppen iemand de deur open, deed de deur achter zich dicht en keek ons een voor een aan. Echt zo'n maffioso. "Jongens, jullie laten de punten hier vandaag", dat is het enige wat hij zei en liep weg. Dus die trainer keek ons aan en zei "Jongens, wij laten de punten hier vandaag". Op zo'n moment schijt je in je broek. Je weet, die mensen zeggen niet zomaar iets, die doen ook echt wat." Zover kwam het niet. In de tweede helft kwam Viribus Unitis op voorsprong na een makkelijk gegeven penalty, waarna Fortis Trani niet meer op doel heeft geschoten. "Het zou goed kunnen dat die man ook bij de scheidsrechter binnen is gestapt."
Ouders bellen
Voetballen en vooral leven in Italië was zijn droom. Brack is hard bezig om zijn leven naast het voetbal op te bouwen en blijkt een succesvol zakenman. Spijt van zijn keuze om in Italië te gaan voetballen heeft hij dan ook niet, ondanks dat hij hachelijke momenten meemaakte.
"Dan moest je elk duppie omdraaien. Of je moest de telefoon pakken en je ouders bellen. Dat is weleens gebeurd. Mijn ouders, maar ook mijn schoonouders. Dat was moeilijk, dat maakte die periode heel naar. Gelukkig kan mijn vrouw Claudia met een beetje water, bloem en ei een simpele pasta maken. Ik ben nu in de dertig, dan komt ook een bepaalde trots naar boven. Ik wil potverdorie voor mezelf kunnen zorgen."
