Als reden achter zijn toegenomen doelpuntenproductie somt de Rotterdammer meerdere oorzaken op. Hij is van de linksbuitenpositie naar centrumspits gegaan, zijn zelfvertrouwen is toegenomen na zijn eerste goal en bovendien speelt Scheveningen anders dan voor de winterstop. “Er heeft wel een omslag plaatsgevonden bij ons. Voor de winterstop vond ik dat we te defensief speelden. Als aanvaller moest je minstens veertig meter overbruggen naar de goal van de tegenstander. We staan nu nog steeds compact, maar verdedigen wel verder vooruit.”
Scheveningen-trainer John Blok hamerde al veel eerder op het vooruit voetballen van zijn ploeg, benadrukt Robinson. “Hij vertelde dat al voor de winterstop, maar ook als team hebben we nu het initiatief genomen om hoger te staan op het veld. Ik heb het dan ook onwijs naar mijn zin bij de club. Ik heb nog een contract tot de zomer en Scheveningen heeft verteld dat ze met me verder willen. Ik heb nog even bedenktijd gevraagd, zodat ik de opties naast elkaar kan leggen. Binnen een week of twee verwacht ik uitsluitsel.”
Gefocust
Personal trainer
Robinson vertelt dat hij twee concrete aanbiedingen heeft gehad, maar dat een eventuele nieuwe club een duidelijke verbetering moet zijn ten opzichte van Scheveningen. Dat was het in beide gevallen niet. Zelf hoopt Robinson stiekem op een herkansing in het profvoetbal. “Ik zou die kans zeker pakken, maar ik staar me er niet blind op. Ik probeer ook maatschappelijk een loopbaan op te bouwen. Elke maandag zit ik op school voor mijn hbo-opleiding Small Business & Retail Management en daarnaast heb ik een bijbaan als bezorger bij DHL. Uiteindelijk is het mijn droom om als personal trainer aan de slag te gaan in de voetballerij.”
De profwereld heeft Robinson dus absoluut niet afgeschrikt. De doelpuntenmaker gold in zijn jeugd als een van de grootste talenten van Feyenoord, speelde een Eredivisiewedstrijd voor NAC Breda en kwam een jaar uit voor FC Den Bosch. Nergens wist hij echter definitief door te breken. “Ik was samen met Tonny Vilhena en Nathan Aké het grote talent van de 1995-lichting bij Feyenoord. Ik was groot en sterk voor mijn leeftijd, waardoor ik op dat moment in die lichting ook gezien werd als dé spits van Nederland. Naarmate ik ouder werd, werd het lastiger, omdat die voordelen van mijn fysiek minder werden.”
Xerxes
Robinson mocht na zijn jeugdjaren dan ook weg bij Feyenoord, maar Feyenoord en Rotterdam gingen niet weg uit hem. “Ik ben opgegroeid in Rotterdam, bij Alexandrium in de buurt. Ik woon nu in Delfshaven. Op mijn zesde begon ik met voetballen bij Xerxes, de club waar ook Willem van Hanegem en Coen Moulijn hebben gespeeld. Ik moet eerlijk zeggen dat mijn oudere broer in zijn jeugd vaker buiten te vinden was op de pleintjes. Ik zat juist vaak binnen achter de PlayStation. Toch was ik talentvoller en kon ik rond mijn elfde naar Feyenoord.”
Zijn debuut in de Eredivisie
Robinson heeft weinig contact meer met de jongens uit zijn tijd bij Feyenoord. Jongens waar hij jarenlang de kleedkamer mee deelde. “Als ik ze zie, dan maken we een praatje, maar het is niet zo dat ik bij ze over de vloer kom. Wel spreek ik nog wat gasten uit mijn periode bij NAC. In Breda deed ik het in het begin heel goed en mocht ik debuteren tegen ADO Den Haag. Maar we stonden laatste, waardoor trainer Nebosja Gudelj terugviel op meer ervaren spelers. Ik moest toen weer achteraan sluiten. Vervolgens heb ik twee jaar lang de nodige blessures gehad, waardoor de doorbraak er niet kwam. Zonde, maar wie weet krijg ik nog een herkansing. Dat zou prachtig zijn.”
