Voor de verdediger annex middenvelder is het afgelopen zomer een bewuste keuze om samen met zijn broertje Yordi in de Tweede Divisie te gaan voetballen. Dat betekent echter niet dat Teijsse zijn profsportbeleving overboord heeft gegooid. “Ik train drie keer per week bij AFC en daarnaast boks ik op woensdag bij mijn vader in de sportschool en ga ik zelf naar de gym voor krachttraining. Bovendien probeer ik één keer per week bij de voetbalschool van Nordin Wooter te trainen. In de sportschool ben ik vooral bezig met het totaalpakket. De ene keer borst en buik, dan benen en de volgende keer explosiviteit. Het is niet alleen voor het strand, haha.”
Clubhuis
Het wekelijkse trainingsschema is een van de dingen waar Teijsse aan moet wennen na zijn stap naar de amateurs. Er wordt logischerwijs minder getraind en het gaat er ook een stuk losser aan toe. “Bij AFC gaan we na de training op donderdag nog standaard iets drinken en na de wedstrijd komen de bitterballen op tafel. Dat heb ik niet gezien in het profvoetbal. Ik train dan nog wel volgens een profstramien, maar als we een mooie overwinning hebben geboekt dan kan er best een bitterballetje in.”
Teijsse noemt AFC een hele bijzondere club, waar hij het desondanks uitstekend naar zijn zin heeft. “De kantine wordt een clubhuis genoemd. En als je het clubhuis betreedt, dan moet je petje af. Voor elke wedstrijd komen we in pak op de club. Het zijn wel echt mannetjes die bij AFC rondlopen. Of het als een verrassing komt dat we meedoen om de titel? Voor het seizoen gaf ik al interviews met mijn broer waarin we zeiden voor de titel te gaan. We zijn Amsterdammers, dus een beetje bluf hoort. We wisten wel zeker dat de top-5 erin zou zitten. Anders zou ik het ook niet leuk vinden om bij de amateurs te spelen.”
Golden Gate Park
Teijsse speelt in het verleden voor onder meer FC Utrecht, Sparta Rotterdam en Go Ahead Eagles, maar het hoogtepunt van zijn carrière is zijn tijd bij de San Francisco Deltas. “Spelen in de Verenigde Staten was zo’n vette ervaring. We speelden onze wedstrijden in het Kezar Stadium in het Golden Gate Park. Ik woonde in het centrum van de stad. Onze eigenaar had daar een paar appartementencomplex gekocht voor in totaal acht miljoen dollar. Daar zaten zo’n twaalf à veertien spelers. Anders had ik ook niet in San Francisco kunnen wonen, want het is gewoon te duur. Het was er ook heel het jaar lekker weer en na de training gingen we regelmatig naar het strand.”
Toch blijft voetbal in de schaduw staan van sporten als honkbal en basketbal. Dat is ook de eigenaar een doorn in het oog. “Na vier maanden zei hij: ‘na dit seizoen stop ik ermee, want het levert te weinig op.’ Sportief ging het wel goed, want we werden kampioen. Bijna alle spelers kregen vervolgens een aanbieding om te verkassen. Ik wilde echter terug naar Nederland, omdat mijn zoontje opkomst was. Het niveau was heel wisselend, want de ene keer speelde je tegen een voetballend team, terwijl je een week later tegen een ploeg met een Schotse mentaliteit speelde.”
Teijsse vertelt dat de sportbeleving in de Verenigde Staten heel anders is dan in Nederland. Zeker in het voetbal. “In de Verenigde Staten zien de mensen het meer als een uitje met het gezin. Dan juichen ze omdat het leuk is en zijn ze vaak gewoon voor de beste ploeg. Ze kijken bovendien onwijs tegen je op als je sporter bent. Ik zat nog niet eens bij de club of ik zag mezelf al levensgroot op de lokale bus. Iedereen heeft sowieso veel respect voor elkaar en de mensen zijn altijd netjes en vrolijk. Heel anders dan in Nederland.”
Afscheid bij Go Ahead
Toerist
Naast het sportieve heeft Teijsse ook op toeristisch vlak alles uit zijn jaar in de Verenigde Staten gehaald. Hij zag tijdens zijn verblijf meer steden dan een willekeurige Amerika-correspondent. “Na het seizoen ben ik nog gebleven en heb ik onder meer Alcatraz bezocht. Maar eigenlijk was elke uitwedstrijd een feest. We verbleven drie of vier dagen in de stad en kregen de vrije hand van de trainer. We speelden vier keer uit in Miami. Nou, ik kan je zeggen: dat is genieten hoor, haha. Ook in New York konden we zo de stad in. Zodoende heb ik Manhattan kunnen bekijken en ontdekken. Ik wilde toentertijd naar het buitenland en heb direct het beste avontuur mogelijk gekregen.”
Ook qua andere sporten komt Teijsse in de Verenigde Staten aan zijn trekken. “Ik ben bij honkbal geweest. In eerste instantie dacht ik dat ik het saai zou vinden, maar ik vond het fantastisch. Een mannetje of tachtigduizend in het stadion. Ik wist niet wat ik zag. Helaas konden we niet naar de finale van de NBA tussen Golden State Warriors en de Cleveland Cavaliers. De eigenaar van ons kende de eigenaar van de Warriors, maar we hadden zelf een wedstrijd. Dat waren mooie partijtjes geweest om live te zien. Maar goed, ik had een jaar geen stress en je kunt niet alles hebben.”
