Zijn eigen spel
Een doelpunt en twee beslissende voorzetten: alleen daarmee onderscheidt Yassin Ayoub zich al van de andere middenvelders van Feyenoord. Hij brengt extra rendement, waar hij bovendien een stuk minder speelminuten voor nodig had. Maar wie de scorebordjournalistiek loslaat, zag dat Ayoub ook een stuk meer voetballend vermogen brengt. Net na zijn overstap legden we hem al langs de Feyenoord-meetlat en daaruit bleek dat hij vooral aanvallend van grote waarde kan zijn voor de Rotterdammers.
Soort speler
Dat komt mede door het soort speler dat Ayoub is. De van FC Utrecht overgekomen technicus is een echte verbindingsspeler, een speler die Feyenoord nu mist. De tactiek van Feyenoord is namelijk zo dat Jordy Clasie zich in balbezit tussen verdedigers Eric Botteghin en Jan-Arie van der Heijden laat zakken. Clasie speelde gisteren prima tegen NAC Breda, maar een betere tegenstander kan de angel zo uit het spel halen. Zelfs tegen NAC bleek dat soms, waardoor de opbouw heel stroperig werd.
Clasie gaf Botteghin de bal, die er vervolgens niets mee deed. De Braziliaan is absoluut niet iemand voor de opbouw en weet totaal niet wat hij met de bal aan moet. Daarbij komt dat er op het middenveld weinig afspeelmogelijkheden zijn: Clasie staat dus haast als verdediger, Tonny Vilhena is ook niet iemand die je aanspeelt met een man in zijn rug en Jens Toornstra is altijd onderweg. Toornstra heeft diepte in zijn spel, maar wordt zelden eens tussen de linies vrijgespeeld.
Doordat Clasie vooral verdedigend denkt en Toornstra aanvallend kan er een onwijs gat ontstaan op het middenveld. Daar komt Vilhena vervolgens in te zwemmen. Dit was ook het grote probleem tijdens de zeperds tegen AS Trencin en De Graafschap. Met Ayoub erbij versterk je het middenveld en kun je Toornstra laten doen waar hij echt goed in is: laten zwerven en de ruimte opzoeken.
Sam Larsson had het ook tegen NAC Breda weer moeilijk
Larsson
Het is haast pijnlijk en zielig om te zien: het vormgebrek van Sam Larsson. Tegen NAC Breda werd hij er na 45 minuten afgehaald voor Mo El Hankouri, die ook nog niet direct laat zien Feyenoord beter te maken. Larsson werd na de wedstrijd door het Algemeen Dagblad beoordeeld met een 3. En het meest pijnlijke: dat is niet eens onterecht. De Zweed lijkt in niets de baltovenaar die hij bij sc Heerenveen was. Coach Giovanni van Bronckhorst kan hem niet meer laten staan en zou er goed aan doen om Toornstra wat meer van links te laten voetballen of Vilhena meer in een rol hangend op links te laten spelen. Dat betekent dus ruimte voor Ayoub.
Van Persie-Berghuis
Die verandering in tactiek zou betekenen dat Feyenoord met nog maar twee echte aanvallers zou spelen, in ieder geval totdat Nicola Jörgensen terug is. Het zijn de twee aanvallers waar Feyenoord afhankelijk van is: Robin van Persie en Steven Berghuis. Een extra bijkomstigheid is dat zij dan dichter bij elkaar komen te spelen. Beiden laten elkaar ook echt beter spelen en weten precies van elkaar wat ze willen. Berghuis heeft aan het begin van het seizoen zeer matige wedstrijden gespeeld, maar komt helemaal los zodra hij kan tikken met Van Persie. Hoe dichter zij bij elkaar spelen, hoe swingender het wordt. Bij Ajax toonden ze al aan dat iemand als David Neres prima vanuit een meer centrale rol kan spelen. En als Neres het kan, dan zou Berghuis dat ook moeten kunnen.
